امروز كه فارغ از حال و هواي ديروز و آشوبهايي كه خود كردند و به ما نسبت دادند، نشسته ام و فكر مي كنم به آنچه در روز تاسوعا و عاشورا گذشت كه من ديدم، بر خود لازم مي دانم در اين ميان، تشكر نامه اي بنويسم و تقديم كنم به تمام آن هايي كه ديروز در جايگاه عاشورايي در پشت يزيد نه ايستادند و نشان دادند، قرار هم نيست بايستند.
اينجانب عضو كوچكي از جامعه سبز اسلامي ايران، تشكر خالصانه خود را خدمت تمام خواهران و برادران سبز ايراني از كوچك و بزرگ تقديم مي كنم. تمام آن هايي كه با شور جواني، با نداي آتشين و دستاني گرم در آني كه هواي همديگر را داشتند، به پشتيباني از عدالت و دادخواستي براي عدالت عمومي، گرد هم آمدند تا ثابت كنند كه سبزها هميشه سبزند و هميشه بيدار مي مانند. مخصوصا تمام تهراني هايي كه اميدوارم هميشه آسيابشان بر وفق مراد شان بچرخد
و نانشان گرم و آبشان گوارا باشد
تمام جواناني كه اگر چه شبيه به آنچه در اين جامعه دورو و منافق خواهان آنند، نبودند و نيستند، ولي نشان دادند كه اگر شكل و شمايل و گفتارشان با ظاهر الصلاحها و مسلمانان دروغين يكي نيست، ولي هر كجا كه لازم باشد فريادي بكشند، فرياد مي كشند.
اگر لازم باشد دستي به ياري بلند كنند، بلند مي كنند
و هر جا كه بايد حضور داشته باشند، حتما در آنجا هستند
و مي كنند آنچه را لازم است. حتي اگر قرار باشد ضرب و شتم شوند يا فحش و ناسزا بشنوند و يا حتي در اين راه كشته شوند، زيرا قرارا ست
بجنگند بميرند ولي ذلت را نپذيرند.
سلام و درود بر شما
راهتان سبز
سرتان برفراز
قدمهايتان هميشه استوار
۱۳۸۸/۱۰/۹
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
تمامي نظرات بدون استثنا درج خواهد شد بجز نظراتي كه حاوي كلمات ركيك باشد.